Seismische Versterking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Seismische versterking is het proces waarbij de weerstand van een bestaand gebouw of constructie tegen de effecten van aardbevingen wordt verbeterd.
Omschrijving
Bij een aardbeving worden seismische trillingen doorgegeven aan gebouwen via de fundering. Gebouwen zijn vaak ontworpen voor verticale krachten, maar horizontale krachten, zoals die bij aardbevingen, kunnen leiden tot instorting. Seismische versterking heeft als doel de structurele integriteit te verhogen, zodat een gebouw beter bestand is tegen deze horizontale krachten. Dit is essentieel voor de veiligheid van gebouwen en hun gebruikers in aardbevingsgevoelige gebieden. Versterking kan zowel preventief plaatsvinden als na schade door een aardbeving.
Methoden en Toepassingen
Er zijn diverse methoden om seismische versterking toe te passen. Dit kan onder meer door het verhogen van de sterkte en ductiliteit (vervormbaarheid) van de constructie. Technieken hierbij zijn bijvoorbeeld het aanbrengen van spuitbeton of het toepassen van gelijmde wapening, zoals koolstofweefsel. Een andere aanpak is het structureel verhogen van de constructiesterkte of het versterken met (externe) voorspanning. Ook seismische isolatie valt onder de methoden. Hierbij wordt de constructie gescheiden van de bewegingen in de fundering door middel van dempers of isolatoren, zoals rubberen lagers of schuiflagers, waardoor de trillingen minder naar het gebouw worden overgebracht. Dit systeem wordt tussen de fundering en het gebouw aangebracht. De keuze voor een methode hangt af van factoren zoals het ontwerp, de conditie en de krachtsafdracht van de bestaande draagconstructie.
Gebruikte bronnen: